زهیر در شمار بزرگ ترین اصحاب عاشوراست.اهل کوفه بود و در آغاز ، سر همراهی با حسین (ع) را نداشت در منزل زَرود ، علی رغم میل باطنی به تشویق همسرش دیلم یا دلهم بنت عمرو ، پس از آمدن پیک امام به خیمه اش و دعوت برای همراهی با حسین (ع) به محضر امام رسید و در انقلابی شگرف و شگفت به امام پیوست و در مدتی کوتاه تا مقام فرماندهی جناح راست سپاه امام حسین (ع) پیش رفت.

آنچه را که می توان آموخت : باید از همسر با وفای زهیر خیر خواهی نسبت به همسر را آموخت. با دوستان و یاران هم بایداین گونه بود کسی که دیگری را به خیری یاری می رساند به حتم در عمل نیک او شریک خواهد بود و اگر به کار بد و زشت او را تحریک کند قطعا در گناه آن فرد سهیم خواهد بود.

زهیر هنگام پیوستن به امام خطاب به همراهانش گفت : هر که دوستدار شهادت است همراه من بیاید و گرنه برود ، این آخرین دیدار من با شماست. به همسرش گفت تو آزادی. از قرائن پیداست که همسرش با او همسفر شده است یا با فاصله ای اندک از رزمگاه بوده است. زیرا در گزارش شهادت زهیر نوشته اند که پس از شهادت وی، همسر او دهلم به غلامش گفت : این کفن را بگیر و ببر و مولایت را دفن کن. غلام می رود اما با دیدن بدن امام ، کفن را بر او می پوشاند و باز می گردد. دلهم وی را می ستاید و آفرین می گوید و کفنی دیگر برای همسرش تدارک می بیند.

در روز عاشورا این یار پاک باز به نصیحت سپاه عمر سعد پرداخت ناسزایش گفتند.

دیگر بار موعظه کرد. شمر به سوی او تیر انداخت و زهیر تیر و سخنان ناروای شمر را پاسخی سزاوار داد.

پس از شهادت زهیر ، امام در کنار تن خونینش گفت : "لا یَبعدَنّکَ اللهُ یا زُهیر، و لَعَنَ اللهُ قاتلیکَ، لعنَ الّذینَ مُسِخوا قِردةً و خَنازیرَ " (خداوند تو را از رحمت خود دور نسازد، خداوند کشندگان تو را لعنت کند،(چون بنی اسرائیل) که به شکل بوزینه‎گان و خوکان درآمدند. )

درسی که می توان آموخت : ما انسان ها باید دلیریت و شجاعت و جوان مردی و دفاع از حق و حقیقت را از زهیر بیاموزیم که این گونه به یاران امام حسین (ع) پیوست و جان خود را در راه دفاع از حق فدا کرد باید بیاموزیم که  همواره باید از حق دفاع کنیم و نگذاریم دشمنانمان بر ما چیره شوند.